thuis in die andere mooie stad
We zijn weer thuis. Niet zonder slag of stoot. Wat gisteravond begon als een malse regenbui groeide vanmorgen uit tot noodweer met code oranje voor regen en onweersbuien. Een echte vliegheld ben ik (nog) niet, er is al veel verbetering maar dit was toch even andere koek. Wachten, naar buiten kijken en niets zien door de hoosbuien en de tijd weg zien tikken. Ik hoop dat het meisje dat naast ons zat te wachten vandaag nog in Amsterdam is geraakt.
Wat er gebeurd is bij Vueling weet ik niet, op het afgesproken tijdstip werd geboard en zaten we stipt op tijd in het vliegtuig. De lucht klaarde even op en met behoorlijk wat turbulentie vertrokken we uit Valencia. Wederom geen catering en allemaal de mondmaskers op. Onderweg af en toe de veiligheidsriemen vast en blijven zitten vanwege turbulentie en om tien voor half drie landen op Zaventem.
Spurtje trekken naar de trein die om 14.52 zou vertrekken en als een kind zo blij deze te halen.
En nu zijn we terug in Antwerpen en kijken terug op een fijne week. Voorlopig staan er geen reizen gepland onder andere vanwege drukte op het werk van Frank.
Dank voor jullie leuke en lieve reacties. Ik vind het altijd fijn om medereizigers te hebben en hoop je een volgende keer weer te zien.
En ondertussen… altijd welkom in Antwerpen!
Veel liefs
Jeannette
Via deze link het nieuws uit Valencia zelf over het noodweer (het vliegtuig naar Amsterdam werd omgeleid) -
https://www.lasprovincias.es/comunitat/frente-lluvias-deja-20221111092025-nt.html?fbclid=IwAR1zD2U_Rdyz1YDpBBuG--2gkvRxsTgnbbIY742mNyCIQEgL_A3z2_ucfmQ
We wandelen weer verder
Het is een gewoonte waar ik prima aan zou kunnen wennen, met het zonnetje wakker worden en even brood halen voor het ontbijt bij de Mercado Central. Ontbijten met de ramen open en vervolgens de wandelschoenen aan om deze stad verder te verkennen.
Na alle oudheid van de afgelopen dagen stond vandaag Ciudad de las Artes y las Ciencias op het programma. Een stevige tippel door de stad en de JardÃn del Turia om vervolgens tot de conclusie te komen dat dit niet mijn ding was. Architectonische hoogstandjes dat zeker en voor de liefhebber een must see. Ik kan het van mijn ‘te doen lijstje' afvinken en het verder vergeten. In plaats van een bezoek aan het Oceanogrà fic (inkom 33€ pp en ik vind walvissen en dolfijnen eng) hebben we een taxi genomen naar de Havenwijk en de stranden.
Wat is een bezoek aan Valencia zonder paella gegeten te hebben. Na eerst een koffie met zeezicht ging het naar Casa Carmela. Al 100 jaar maakt men hier paella op houtvuren. Het was goed toeven bij Carmela.
Bus 32 bracht ons in 40 minuten terug naar de oude stad. We beginnen de weg al een beetje te kennen. Van het Estacion del Norte naar het MuVIM, het museum van illustratie van moderniteit. Het wablief museum? Dat is niet helemaal duidelijk geworden, een schitterend gebouw bestaande uit 2 delen. Het ene deel weinig museum maar (naar mijn mening) een architectonisch pareltje en in het andere deel een zeer indrukwekkende tentoonstelling van HYURO (even googelen foto’s maken was niet toegestaan).
Op mijn wensenlijstje stond nog een bezoek aan de Iglesia de San Nicolás. Deze kerk is gewijd aan Sint Nicolaas van Bari en de heilige Petrus de Martelaar (na Vicete Ferrer van gisteren nog een Dominicaner martelaar). Op maandag is deze kerk gesloten voor toeristen want dan staat ze open voor bezoekers die de pelgrimstocht ‘Caminatas de San Nicolás' doen. Geniet vooral van de foto’s van deze kerk.
Het was weer een lange dag vol indrukken. We gaan straks nog maar eens wat tapa’s eten.
Veel liefs
Jeannette
We wandelen verder
Een nieuwe dag in het mooie Valencia. Eerst even naar de Mercado Central voor vers brood en wat kaas. De zon schijnt weer uitbundig en de thermometer bij de apotheek geeft vroeg op de dag al 24° aan.
We hebben wederom een wandeldag gepland die begint op het grote plein voor het stadhuis. Daar maakte een vriendelijk politieagent ons erop attent dat dit toegankelijk is voor publiek. Een statige hal die toegang gaf tot het balkon met een mooi uitzicht op het plein en het postkantoor, een imposante balzaal en een blik op de vergaderzaal. Een mooi begin van de tweede dag van ons stadsbezoek.
We wandelen verder langs het Estacion del Norte naar de Plaza de Toros. De arena is niet toegankelijk, het kleine museo Taurino wel en voor 1€ de man hebben we ons kunnen onderdompelen in de geschiedenis van het stierenvechten in Valencia.
Ook vandaag mag een stukje kerkgeschiedenis niet ontbreken. Onderweg naar de andere marktplaats van Valencia lopen we binnen bij de basiliek van Vicente Ferrer, een Dominicaner heilige en martelaar die in 1350 in Valencia werd geboren. Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van de Dominicanen is deze basiliek zeker een bezoek waard.
Tijd voor een koffie in de Mercado de Colon. In tegenstelling tot ‘onze’ Mercado nog slechts gedeeltelijk in gebruik als marktplaats, de café cortado smaakte er niet minder om. En zoals eigenlijk op de meeste plaatsen zeer proper en gratis sanitair.
Langs het ‘drakenhuis’ en de Colon naar de door iedereen geadviseerde JardÃn del Turia. Nadat in 1957 door een overstroming van de rivier de Turia een groot deel van Valencia onder water was komen te staan besloot de stad de rivier om te leiden. In de oude bedding werd een 9 kilometer lang stadspark ontworpen. Ideaal om onze stadswandeling voort te zetten.
Wat restte waren een bezoek aan het museum voor moderne kunst en de botanische tuin. 2 bezoeken waarbij foto’s meer zeggen dan woorden. Terwijl de eerste regendruppels vielen snel een spurtje trekken naar ons appartement waar we (bijna) droog aankwamen.
Het is inmiddels weer opgeklaard. Straks wacht een Peruaans restaurant, men gaat tenslotte niet voor niets naar Valencia.
Veel liefs
Jeannette
Er is veel te zien in Valencia
Er is veel te zien in Valencia. Zoveel dat ik nu met mijn tablet, mijn slimme telefoon en onze Capitool reisgids probeer de warboel in mijn hoofd te ontrafelen.
Beginnen bij het begin, heerlijk geslapen, kopje thee, douchen en aankleden en dan met zijn tweetjes op weg naar de Mercado Central om ons ontbijt te gaan kopen. Op deze grootste overdekte markt van Europa zou ik elke dag mijn boodschappen kunnen doen. Met brood, kaas en chorizo terug naar ons appartement (op 5 minuten wandelen).
Weer op weg, nu om de stad, waarvan ons van diverse kanten was verteld hoe mooi ze is, zelf te gaan ontdekken. Een korte wandeling bracht ons bij onze eerste halte, het UNESCO werelderfgoed La Lonja de la Seda oftewel de zijdebeurs. Het voert te ver om in deze blog ieder detail te vermelden van de bezochte plaatsen. Ik hoop dat de foto’s een indruk geven van al het schoons (en anders wordt het even googelen). Mocht je dit erfgoed gaan bezoeken sta dan vooral even stil bij de gebeeldhouwde poort aan de Westingang.
Onder de indruk zetten we onze tocht verder. Naar de kathedraal. Weer te veel om op te schrijven, behalve misschien de zwangere vrouwen die 9 rondjes door de kathedraal lopen en bidden en een offergave doen bij het beeld van la Virgin del Corso in de hoop op een geslaagde geboorte (voor iedere zwangerschapsmaand 1 ronde). Ook de Heilige Graal is een stop waard. En vergeet ik bijna een paar mooie werken van Goya. In de toegankelijke crypte is een antigo cementerio, restos humanos.
Nog verder terug in de tijd in het Museo de la Ammonia. Hier vind je overblijfselen van de oprichting van de stad in de Romeinse tijd tot de 14e eeuw. En denk nu niet het hier gaat om wat oude stenen, 2500 vierkante meter oude geschiedenis uit diverse tijdperken waar je als het ware doorheen wandelt en je een voorstelling kunt maken van de stad in de oudheid. De entree is maar 2€, mocht je naar Valencia komen, je weet waar je moet zijn.
We wandelden verder door de stad in de Barrio del Carmen, niet alleen om de oude stadspoort te zien maar ook de geweldige streetart in aantal straten in deze wijk. Geniet een beetje mee bij de foto’s . Tussendoor hebben we even halt gehouden voor een lekkere menú del dÃa, voorgerecht/hoofdgerecht/koffie voor 9,50€ (Valencia is niet duur).
Om dan al verder wandelend plots voor 2 monumentale bomen te staan.
Nog was onze tocht door Valencia niet klaar. Bij 26° en een aangenaam briesje nog even verder gewandeld naar de Plaça de l’Ajuntament met onder andere het stadhuis en het postkantoor.
Tijd om de voeten rust te geven alvorens de stad in te gaan voor ons avondeten.
Oh ja, de Spanjaarden begrijpen me prima wanneer ik Italiaans spreek, ik vraag me nu af of dat door mijn Nederlandse tongval komt of dat de beide talen inderdaad veel overeenkomsten hebben.
Veel liefs
Jeannette
Een eerste kennismaking
Geen haast vandaag, is het niet vandaag dan voor mañana . Om kwart over 12 vertrok de trein naar Zaventem ( ja hij reed en de NMBS was zelfs punctueel).
Daar aangekomen ging het redelijk snel langs de security. Blijft voor mij vraag waarom mijn handen altijd op kruitsporen worden onderzocht…. Het boarden liet op zich wachten bij gebrek aan een vliegtuig. Op de catering in het vliegtuig wachten we nu nog, covidmaatregel bij Vueling, geen karretjes met lekkers, wel het dragen van een mondmasker gedurende de vlucht. Ook in de metro die we vervolgens namen droeg iedere passagier een masker.
En nu zitten we in een fijn appartement hartje stad. Ik kan de was doen, strijken, koken…. Maar dat doe ik niet. Een Carrefour supermarktje om de hoek, dus terwijl ik dit schrijf geniet ik van mijn kamillethee.
De eerste tapas zijn trouwens binnen, we hebben ons even flink laten gaan bij 'Gran Mercat'. Ik kon mijn geluk niet op bij de boquerones fritos, (mijn favoriet).
Wat de dag van morgen brengt zien we dan wel. Voor nu is de eerste avond al geslaagd. Frank kijkt nog even naar de VRT en ik ga een beetje gelukkig zijn in ons appartement.
Tot morgen,
Veel liefs
Jeannette
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Frank en ik gaan nog even weg. Na een lange periode van immobiliteit omwille van aanslepende knieproblemen kijken we er naar uit om onze stad een paar dagen in te ruilen voor een andere in Spanje.
We overnachten in een appartement in het hartje van Valencia, een prima uitvalsbasis om te gaan genieten van alles wat deze stad te bieden heeft..
Vanaf maandag 7 november zul je hier regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest!
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
jeannette